TOP 10 najdziwniejszych instrumentów muzycznych

Gitara z pudełka po cygarach

Ten instrument firmy JN Guitars już na pierwszy rzut oka przyciąga uwagę swoim niezwykłym pudełkowym kształtem i niestandardową ilością strun. Wygląda trochę jak pudełko po cygarach z gryfem. Model ma zabudowany drewniany rezonator z jedną membraną, dzięki czemu znajdzie swoje zastosowanie szczególnie w świecie takich gatunków muzycznych jak country, blues, ragtime czy bluegrass. Na gitarze gra się kostką, ale gracze używają również starej afroamerykańskiej techniki brzdąkania zwanej „finger picking”, w której kciuk brzdąka linię basu, a pozostałymi palcami niezależną melodię i akordy, dzięki czemu uzyskany efekt sprawia wrażenie dwóch gitar grających jednocześnie. Kolejną charakterystyczną specjalnością jest stosowanie otwartych strojów, które wykorzystują technikę przesuwania i wibrowania metalowego lub szklanego pierścienia (lub szyjki butelki) po strunach, tworząc dziwny zawodzący i wyrazisty efekt dźwiękowy.

Dźwięk jak z horroru

Nazywa się Theremin i jest prawdopodobnie jedynym instrumentem na świecie, na którym gra się bez jakiegokolwiek dotyku. Jest to świetny remake jednego z najstarszych elektronicznych instrumentów muzycznych, który pochodzi jeszcze z 1917 roku. Ton powstaje poprzez przybliżanie palców, dłoni albo ramion do anten oraz powierzchni sterującej urządzenia, przy czym odległość rąk od anten zmienia charakter dźwięku. Barwę jest ciężko opisać – przypomina dźwięk struny skrzypiec, a nawet ludzkiego głosu. To specyficzne brzmienie sprawia, że theremin jest idealny do użycia w muzyce eksperymentalnej lub filmowej. Jest popularny wśród twórców horrorów i filmów sci-fi, ale pojawił się również w nagraniach prawdziwych legend muzyki popularnej. Na przykład, grupa Led Zeppelin użyła go w piosence Whole Lotta Love, Alice Cooper w utworze The Eyes of Alice Cooper, a Uriah Heep w Magician's birthday.

Ufo z „ulotną” historią

Ten egzotyczny instrument zawdzięcza miejsce na naszej liście swojemu pozaziemskiemu kształtowi, wyjątkowemu, tajemniczemu brzmieniu i ciekawym okolicznościom powstania. Jego twórcy, duet projektantów Felix Rohner i Sabina Schärer ze Szwajcarii, przedstawili go światu na przełomie tysiącleci pod nazwą Hang. Pomysł narodził się podczas ich podróży na wyspy karaibskie. Urzekł ich magiczny dźwięk lokalnych metalowych bębnów. Nie wiedzieli, jaką lawinę zainteresowania wywołają, wprowadzając Hang na rynek. Spirytualistycznie nastawieni twórcy byli tak zdumieni, że ostatecznie postanowili całkowicie wycofać się z planów masowej produkcji Hang Drum i zadeklarowali, że będą produkować instrument w ograniczonych ilościach i w zasadzie tylko ręcznie. Szansę otrzymali tylko ci chętni, którzy wysłali do producentów list z przekonującym uzasadnieniem, dlaczego właśnie oni powinni zostać szczęśliwymi posiadaczami bębna Hang. W końcu producenci i tak ogłosili koniec produkcji. Jednak kilku innych producentów zareagowało na lukę na rynku i doprowadziło instrument do jego obecnej postaci różnymi zmianami. Podobieństwo obecnego Handpana do oryginalnego Hang drum jest oczywiste na pierwszy rzut oka, różnice dotyczą strojenia i budowy obu instrumentów. Jednak dzisiejsze Handpany zachowały swoje magiczne i ezoteryczne brzmienie.

Trąbka dla dzieci

Większość instrumentów dziecięcych to pomniejszone wersje instrumentów dla dorosłych. Dziwaczny jHorn jeszcze od pierwszego kontaktu bardzo skutecznie zareaguje już na pierwszy sygnał każdego dziecka. Ta pseudotrąbka w dziecięcym dizajnie jest nastrojona w tonacji Bb i ma taki sam rejestr jak standardowy puzon tenorowy, eufonium lub róg barytonowy i pozwala na zakres do 3 oktaw. Nie jest jednak wykonana z metalu, ale z tworzywa sztucznego. Zamysł stworzenia pełnowartościowego instrumentu do ćwiczeń dla dzieci od 4 roku życia okazał się dla jego twórców bardzo udany. Waży nieco ponad pół kilograma, a do czyszczenia wystarczy zwykła woda i mydło. Praktyczne, prawda? Pomysł pochodzi od marki NUVO, a w jej ofercie instrumentów hybrydowych można znaleźć także np. plastikowe wersje fletu, klarnetu i saksofonu.

Instrument muzyczny dla nie-muzykantów

Kalimba to liczący ponad 1000 lat instrument muzyczny z Afryki. Obsługuje się go po prostu naciskając kciukiem metalowe języczki. Bogaty dźwięk, prosta obsługa i przyjemna ergonomia sprawiają, że kalimba jest idealnym instrumentem dla tych, którzy muzykami nie są. Instrument zachęca do eksperymentowania, a granie na nim nie jest trudne. Idealnie nadaje się do rozwijania zdolności motorycznych dzieci, jest również popularnie wykorzystywany w muzykoterapii.

Skończ grać, zwiń i ruszaj!

Powszechne wyobrażenie o tym, jak powinien wyglądać instrument klawiszowy, prawdopodobnie otrzyma niezłą nauczkę. Pianino Mukikim, dzięki silikonowemu materiałowi, można przesuwać i zwijać na różne sposoby. Nie daj się ale zmylić tym zabawnym, imprezowym wyglądem. Ma wszystkie cechy zwykłego pianina, w tym różnorodne dźwięki, wbudowany głośnik i kompatybilność z urządzeniami MIDI. Wszystko to sprawia, że jest ulubioną muzyczną zabawką dziecka, a także praktycznym instrumentem w podróży.

Deska do prasowania czy gitara?

Na tym hawajskim wynalazku gra się wyłącznie na siedząco. Gitarę Lap steel kładzie się muzykowi na udach, a gra przypomina trochę korzystanie z deski do prasowania. Przeciągnięty dźwięk jest tworzony poprzez przesuwanie stalowego pręta (steelbar) lub rurki (bottleneck albo slide) po twardych metalowych strunach i brzdąkanie metalowymi naparstkami. Ta technika gry została zaprezentowana światu przez Hawajczyka Josepha Kekuku w 1895 roku i oprócz tradycyjnych gatunków, takich jak country i blues, bogate brzmienie gitary lap steel wyróżnia się również w jazzie czy rocku.

Gwizdek kukułka

Chyba żaden inny ptak nie zainspirował tak wielu kompozycji w historii muzyki poważnej. Motyw kukułki wykorzystywali w swoich kompozycjach Gustav Mahler, Antonio Vivaldi oraz np. Beethoven czy Handel. Próbują naśladować kukułkę za pomocą klarnetów, fletów, a nawet fortepianów, ale żaden z tych instrumentów nie jest w stanie naśladować jej tak wiernie jak ten mały gwizdek kukułka. Sam usłysz!

Łapacz deszczu

Z dźwiękiem podobnym do sonic boomu, ten lśniący dżentelmen służył wiernie w służbie różnych amerykańskich zespołów marszowych czy dixielandowych. Suzafon jest bliskim krewnym lepiej znanego helikonu lub tuby. W przeciwieństwie do instrumentów dętych o podobnej skali i głębi tonu, suzafony charakteryzują się skierowaną do przodu czarą głosową o średnicy aż 50 cm. Podczas gry są noszone wokół ciała. Pierwsze suzafony były jeszcze produkowane z czarą skierowaną do góry, dlatego zyskały szyderczy przydomek „łapacze deszczu”. Nieco niezasłużenie. Dziś wysokiej jakości suzafon jest uważany za ekskluzywny instrument, za który zapłacisz tyle, co za nowy samochód.

Klawisze, w które dmuchasz

Melodica to dziwadło z rodziny instrumentów akordeonowych. Jest obsługiwany przez jednoczesne dmuchanie i naciskanie klawiszy. Właściwie jest to swego rodzaju hybryda między harmonijką ustną, akordeonem i pianinem. Melodica jest szczególnie popularna wśród dzieci ze względu na łatwość użycia, ale pojawiła się również w piosenkach niektórych z najbardziej kultowych zespołów muzyki popularnej na świecie, takich jak UB40 (Kingston Town) i Depeche Mode (w końcowym fragmencie utworu Everything Counts).